ما در رژیم غذایی خود به انواع مختلف ترکیبات نیاز داریم که شامل انواع کربوهیدرات ها، اسیدهای آمینه، ویتامین ها و عناصر معدنی می شود. کمبود و یا افزایش هر یک از این ترکیبات به بروز مشکلات جدی در بدن می انجامد که با اختلال عملکرد سلول های بدن همراه خواهد بود.
کربوهیدرات ها و یا بطور ساده، قندها از آن دسته ترکیباتی هستند که بشدت مورد نیاز سلول های بدن می باشند. زیرا سلول ها به کمک قندها انرژی لازم جهت تکثیر، ترمیم و حفظ ساختار خود را فراهم می کنند. قندهایی مثل گلوکوز و فروکتوز ترکیباتی هستند که ما برای تامین انرژی سلول به آن ها نیاز داریم.
قندهای ساده بوفور در مواد غذایی مختلف یافت می شوند و ما نیز برای تامین انرژی مورد نیاز از طریق رژیم غذایی، آن ها را دریافت می کنیم.
با پیشرفت تکنولوژی و گرفتاری های روزمره در بین جوامع، سبک های مختلف غذایی برای رسیدن به سطح کافی از انرژی بوجود آمدند. انواع خوراکی های آماده و نیمه آماده به همراه محصولات فراوری شده وارد رژیم های غذایی ما شدند.
این سبک های جدید غذایی که در قالب Fast food ها هم می توانیم آن ها را ببینیم، خوراکی هایی با میزان کالری بالا هستند که می توانند در طولانی مدت آسیب های جبران ناپذیری را به بدن بزنند.
دیابت و بالا رفتن میزان قند خون، چاقی، انواع بیماری های قلبی و عروقی، آسیب های کبدی و کلیوی نتیجه همین رژیم های غذایی است که وارد سبک زندگی ما شده اند. تحقیقات صورت گرفته، ارتباط این بیماری ها را با مواد خوراکی سرخ شده در روغن های فراوان و حتی روغن کم و مواد کبابی شده به اثبات رسانده است.
مطالعات مختلف در زمینه پیری و بروز چین و چروک ها در پوست، سال هاست که در حال بررسی های مختلف می باشد که نتایج این تحقیقات نیز زنگ خطری را برای افراد جوامع مدرن و پیشرفته به صدا در آورده است.
با افزایش میزان قند خون و همچنین افزایش دریافت کربوهیدرات ها از طریق مواد غذایی، فرآیندی در بدن شکل می گیرد که به آن اتصال قند به پروتئین ها یا گلیکاسیون (Glycation) گفته می شود.
پروتئین های بدن، از عوامل اصلی در پیشبرد عملکرد صحیح سلول ها و اندام های بدن می باشند. در نتیجه حفظ و ثبات ساختار پروتئین ها در حفظ عملکرد صحیح سلول ها نقش بسزایی دارد و هر گونه تغییر در ساختمان مولکولی پروتئین ها، عوارض سنگینی را به بدن تحمیل خواهد کرد.
در فرایند گلیکاسیون، مقادیر مازاد قندهای در گردش خون، در بافت های بدن باقی می مانند و این ترکیبات با پروتئین های مختلف اتصالات مولکولی متنوعی را ایجاد می کنند. در این فرآیند پروتئین ها از دسترس ترمیم و نوسازی خارج می شوند و همین امر نیز به افزایش گلیکاسیون می انجامد. تسریع این روند و عدم تغییر در نوع رژیم غذایی آسیب پروتئین های ضروری بدن را نیز بیشتر خواهد کرد.
گلیکاسیون در بافت پوست نیز، به کلاژن و الاستین، دو پروتئین مهم و حیاتی آسیب میزند و در نتیجه، کاهش بازسازی پروتئین ها و تسریع روند پیری و بروز چین و چروک را بدنبال خواهد داشت. بنابراین تغییر در نوع رژیم غذایی و کاهش مصرف کربوهیدرات های ساده نظیر قندها و همچنین انجام فعالیت های مناسب ورزشی، دوری از عوامل استرس زا و محافظت پوست در برابر اشعه UV خورشید، به تاخیر در روند گلیکاسیون می انجامد و پروتئین ها نیز از آسیب های ناشی از آن در امان خواهند بود.
